ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻮﺳﻒ ﻭﻗﺘ ﻣﺨﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻮﺳﻒ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺎﻩ ﺑاندازند
ﻮﺳﻒ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩ!
ﻬﻮﺩﺍ ﺮﺳﺪ: ﺮﺍ ﻣﺨﻨﺪ؟! ﺍﻨﺠﺎ ﻪ ﺟﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﻧﺴﺖ.!
ﻮﺳﻒ ﻔﺖ: ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻓﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﻮﻧﻪ ﺴ ﻣﺗﻮﺍﻧﺪ با ﻣﻦ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﺷﻤﻨ ﻨﺪ، ﺑﺎ ﺍﻨﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻧﺮﻭﻣﻨﺪ ﺩﺍﺭﻡ.!
ﺍﻨ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻂ ﺮﺩ، ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﻪ
"ﻧﺒﺎﺪ ﺑﻪ ﻫ ﺑﻨﺪﻩﺍ ﺗﻪ ﺮﺩ."
الیس الله بکاف عبده ؟
{ﺁﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍ ﺑﻨﺪﺎﻧﺶ ﺎﻓ ﻧﺴﺖ؟}
ﺳﻮﺭﻩ ﺯﻣﺮ، ﺁﻪ36
rezaie.blog.ir
درباره این سایت